فرمت فایل: ورد- Word  

مرجع فایل - قابل ویرایش ) 

تعداد صفحه : 18
قيامت در قرآن: حقيقت قيامت : ‌نامهاي قيامت در قرآن 1- قيامت به افعال انسان هايي كه سير كمالي دارند ، «قيام» اطلاق مي شود (به استناد آيه شريفة قل إنما أعظكم بواحده أن تقوموا لله مثني و فرادي) . در سير كمالي ، چون شخص سالك ، قائم به الله است ، لذا كمال انساني در اثر اين تكيه به خداوند محقق مي شود و آن كمال ، قوام وجودي انسان است . اينكه مي گويند : نماز را «اقامه» كنيد ؛ براي آن است كه نماز مقوّم شما باشد ؛ تا نماز قوام وجودي شما باشد . حال اگر كسي در اثر عدم اتكاء به خداوند ، قوام وجودي پيدا نكرد ، چنين شخصي ، اصلاً انسان نيست ـ اگر چه عرفاً و به حمل شايع به وي انسان گفته مي شود .ـ به همين خاطر به حركات و افعال انسان گناهكار قيام نمي گويند .مطلب ديگر اينكه امام زمان (عج) امام انسان است، پس علت اينكه آن حضرت نمي آيند اين است كه جز عده اي معدود، انساني وجود ندارد تا آن حضرت براي آنان قيام كند . روايت شده است روزي يكي از اصحاب حضرت صادق (عليه السلام) به هنگام طواف خانه خدا از كثرت جمعيت حاجيان به وجد آمده و خوشحال بود و به آن حضرت عرض نمود : ‌امسال حاجيان چقدر زياد هستند! كه حضرت در جواب فرمود : « ما أكثر الضجيج و أقل الحجيج...» اين طور نيست ، ضجه كنندگان زيادند و حاجيان كم ! آنگاه اشاره به آن شخص نمود كه از لابلاي انگشتان آن حضرت به مردم نگاه كند ، پس با تعجب ديد كه غير از دو سه نفر ، اكثر آنها حيواناتي هستند كه به گِرد خانه خدا مي گردند . از مطالب فوق اينگونه نتيجه گيري مي شود كه وجه تسميه قيامت ، «قيام مؤمنين» است . به قيامت ، قيامت مي‌گويند زيرا در آن مؤمنان به سوي الله قيام مي كنند .

قسمتی از محتوی متن پروژه میباشد که به صورت نمونه ، بعد از پرداخت آنلاین در فروشگاه فایل آنی فایل را دانلود نمایید .

  

 « پرداخت آنلاین و دانلود در قسمت پایین »