لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات:6

فعالیت و کار، پایه و اساسی است که نظام آفرینش روی آن استوار می باشد و آن استکه ضامن بقای هر آفریده ای است. خدای متعال، آفریده های خود را مناسب حال هر یک، باوسایلی مجهز کرده که با به کار انداختن آن ها منافع را جلب و مضار را از خود دفعکند. انسان که شگفت ترین و پیچیده ترین نقش آفرینش است، نیازش از دیگر آفریدگان بیشتر می باشد و بدین سبب، به فعالیت بیش تری احتیاج دارد تا به وسیله آن، حوایج بیشمار شخصی خود را رفع نماید و هم نظام خانوادگی را که طبعا باید تشکیل دهد سرپا نگهدارد.

اسلام که دینی است فطری و اجتماعی، به همین ملاحظه، کسب و کار را واجبشمرده و برای افرادی که بی کار می نشینند ارزشی قایل نشده است. در اسلام، هر فردباید طبق سلیقه و ذوق خود، یکی از این همه حرفه و صنعت که خدای متعال فکر انسان رابه سوی آن ها هدایت فرموده است، انتخاب کند و از این راه روزی خود را به دست آورد وباری از بارهای اجتماعی را به دوش کشیده، در آسودگی مردم بکوشد.
خدای متعال میفرماید: و ان لیس للانسانالا ما سعی؛ انسان تنها به وسیله کوشش و کار می تواند به جایی برسد (سورهنجم آیه 39). و از این جا است که بی کاری در اثر تنبلی در اسلام، شدیدا ممنوع است.

مضار بیکاری

از بیان گذشته روشن شد که کار و کوشش، راهی است که آفرینش پیش پایانسان گذاشته تا با پیمودن آن، سعادت زندگی خود را دریابد و البته انحراف از مجرایخلقت و طبیعت اگر چه بسیار کم هم باشد، جز به ضرر انسان تمام نخواهد شد و در اینصورت، انحراف از امری که اساس نظام زندگی روی آن استوار است، جز بدبختی دنیا و آخرتدربر نخواهد داشت.

از این جا است که امام موسی کاظم (ع) می فرماید: در کارهااظهار سستی و خستگی مکن وگرنه دنیا و آخرت را از دست می دهی (کافی 5: 85، ح 2)،پیغمبر اکرم (ص) کسانی را که به بی کاری خو کرده، سنگینی زندگی خود را به دوشدیگران می اندازند، لعنت فرموده است (همان4: 12، ح9)
امروز از راه سنجش هایروانی و اجتماعی به خوبی روشن شده است که قسمت اعظم مفاسد اجتماعی از بی کاری بر میخیزند. بی کاری است که چرخ اقتصادی و فرهنگی جامعه را از گردش باز می دارد و هرگونه انحطاط اخلاقی و خراقه پرستی را رواج می دهد.