فرمت فایل: ورد- Word  

مرجع فایل - قابل ویرایش ) 

تعداد صفحه : 28
سازمان حكومتي در صدر اسلام مقدمه دعوت اسلامي‌ از آغاز، جهان شمول بود و ماهيتي انساني داشت؛ دعوتي كه همه قشرهاي جامعه را به پرستش خداي يگانه فرامي‌ خواند. آيين جديد، افراد جامعه را به بينش، خردورزي و تدبر در گذشته انسان ها و سير تحول جوامع و شناخت و دريافت قوانين الهي، كه براي تمامي‌ ادوار زندگي بشر و سعادت او وضع شده بود، فرا مي‌ خواند. تعاليم اسلامي‌، برگرفته از واقعيت بود، از اين رو مي‌ بايست با عادت ها و رسومي‌ كه در جامعه آن روز حاكم بود و با مباني و اصول اسلام مغايرت نداشت به نحوي كناربيايد. با در نظر گرفتن اين امر و اين كه آيين جديد، در جامعه عربي پا مي‌ گرفت، زبان عربي زبان قرآن و زبان عبادت هاي اسلامي‌ شد. پيامبراكرم(ص) با رسوم و عادت ها و انديشه هاي آن روز جامعه عربي، دونوع برخورد داشت: با بعضي مبارزه كرد و پاره اي از آن ها را كه ارزش هاي اجتماعي و شايستگي بالايي داشت، ابقا كرد. اين بخش شامل عناصري بود كه مدنيت عربي را تشكيل مي‌ داد و براي ديگر جوامع مفيد و كارآمد بود و لذا اسلام كوشيد تا اين بخش از روابط اجتماعي را به جهان عرضه كرده و آن را ميان مردم بگستراند. اما عادت ها و رسومي‌ كه با روح اسلام و جهان شمولي آن سازگاري نداشت به دليل فراهم نبودن شرايط و موقعيت مناسب، به سستي گراييد كه اين سير نزولي نسبت به متغيربودن شرايط زمان و مكان، متفاوت بود. پيامبر(ص) چهل سال قبل از بعثت و سيزده سال دوران رسالت خود را در مكه سپري كرد و به نشر احكام الهي و رسالت خويش پرداخت. محوربودن مكه در امر فعاليت هاي بازرگاني، زمينه را فراهم كرد تا پيامبر(ص) [پيش از بعثت] در امور بازرگاني خبره شده و

قسمتی از محتوی متن پروژه میباشد که به صورت نمونه ، بعد از پرداخت آنلاین در فروشگاه فایل آنی فایل را دانلود نمایید .

  

 « پرداخت آنلاین و دانلود در قسمت پایین »