فرمت فایل: ورد- Word  

مرجع فایل - قابل ویرایش ) 

تعداد صفحه : 12
درد عضو مجازي در 80 درصد بيماران دچار قطع عضو، درد در محل عضو قطع شده احساس خواهد شد. اين درد پس از قطع عضوي كه بطور مزمن دردناك بوده است بيشتر ديده شده و معمولاً مشابه همان دردي است كه قبل از قطع عضو وجود داشته است. اين درد تدرتاً در كودكان ديده مي شود. همچنين تا به حال تجربه چنين دردي در افرادي كه بطور مادرزاد دچار فقدان و با نقص عضو هستند ديده نشده است. با وجودي كه Jensen و همكارانش كاهش در شيوع درد عضو مجازي در طي 2 سال را نشان داده اند (از 72% به 59%) ساير نويسندگان به چنين يافته اي دست نيافته اند. درد عضو مجازي مي تواند تا 80 درصد افراد دچار قطع اندام را مبتلا نمايد. فاكتورهاي محيطي و مركزي مختلفي در تعيين شدن آن موثرند. پاتوفيزيولوژي هر دو نوع فاكتورهاي محيطي و مركزي در درد عضو مجازي نقش تعيين كننده دارند. فاكتورهاي روان شناختي به نظر باعث بوجود آمدن اين مشكل نمي شوند اما در شدت و نيز سير آن موثرند. فاكتورهاي محيطي. احساس مجازي كرامپي و يا فشارنده در والقع در اثر تنش عضلاني در باقيماندة اندام بوجود مي آيد. تغييرات تنش عضلاني در باقيماندة اندام نسبت به حس كرامپي و يا فشارندة درد مجازي در حدود چند ثانيه اي تقدم دارند. روش ها و درمان هايي كه تنش عضلاني مربوطه را از بين مي برند باعث كاهش درد كرامپي مجازي مي شوند. بسياري از افراد دچار قطع عضو اظهار مي كنند كه درد مجازي كرامپي اي را كه احساس مي كنند با فعاليتها و ورزش هايي كه باعث كاهش انقباض عضلاني مي شود تخفيف و با حركات و ورزش هايي كه بطور كلي تنش عضله را افزايش مي دهند تشديد مي يابد. تمرين هاي متناسبي كه تنش عضله در باقيمانده اندام را تغيير مي دهند روي شدت درد مجازي تاثير مي گذارند. كاهش جريان خون سطحي در يك اندام در بسياري از شرايط دردناك مشاهده مي شود. مطالعات نشان مي

قسمتی از محتوی متن پروژه میباشد که به صورت نمونه ، بعد از پرداخت آنلاین در فروشگاه فایل آنی فایل را دانلود نمایید .

  

 « پرداخت آنلاین و دانلود در قسمت پایین »