فرمت فایل: ورد- Word  

مرجع فایل - قابل ویرایش ) 

تعداد صفحه : 7
اصول گام برداری در سنگنوردی تند راه رفتن در سربالایی ها به ویژه در كسانی كه فاقد آمادگی جسمانی لازم اند یا این كه كوله پشتی سنگینی با خود به همراه دارند، نه تنها باعث تنگی نفس خواهد شد بلكه مصرف انرژی بیشتری را می طلبد اگر این عمل ادامه یابد، شخص كوهنورد به اصطلاح «خواهد برید» بیشتر كسانی كه در كوه می برند آن هایی هستند كه انرژی خود را به خوبی تقسیم ننموده اند.
هنگام كوهنوردی باید انرژی خود را به گونه ای تقسیم نماییم تا كمتر خسته شویم. تند راه رفتن در سربالایی ها به ویژه در كسانی كه فاقد آمادگی جسمانی لازم اند یا این كه كوله پشتی سنگینی با خود به همراه دارند، نه تنها باعث تنگی نفس خواهد شد بلكه مصرف انرژی بیشتری را می طلبد اگر این عمل ادامه یابد، شخص كوهنورد به اصطلاح «خواهد برید» بیشتر كسانی كه در كوه می برند آن هایی هستند كه انرژی خود را به خوبی تقسیم ننموده اند. طول قدم یك كوهنوردی باید با در نظرگرفتن قد و عوامل دیگری همچون شیب مسیر تنظیم شود. در مكان های تقریباً تخت كه شیب اندكی دارد، می توان قدم های بلندتری برداشت. ولی در سربالایی و مكان های پرشیب باید فاصله قدم ها را كوتاه تر گرفت تا خستگی به كمترین میزان خود رسد. هنگام راهپیمایی باید تمام سطح پا را روی زمین گذاشت. اما در بعضی از سربالایی ها می توان فقط از قسمت جلویی پا نیز استفاده كرد. یكی از نكات بسیار مهم در كوهپیمایی، تنفس صحیح هنگام صعود و فرود است. زیرا كه با تنفس صحیح، اكسیژن كافی به بدن خواهد رسید. به خصوص كه در ارتفاعات به دلیل كم شدن میزان تراكم اكسیژن هوا، بدن نیاز به صرف انرژی بیشتری برای كسب اكسیژن مورد نیاز خود دارد هنگام دم می توان هم از بینی و هم از دهان استفاده نمود( با نسبت حدوداً ۷۰ به ۳۰ درصد) استفاده صرف از بینی با توجه به

قسمتی از محتوی متن پروژه میباشد که به صورت نمونه ، بعد از پرداخت آنلاین در فروشگاه فایل آنی فایل را دانلود نمایید .

  

 « پرداخت آنلاین و دانلود در قسمت پایین »