مرجع فایل - قابل ویرایش )
تعداد صفحه : 44
واقعيت اجتماعي تشيع از صفويه تا قاجار اقتدار ايل خانان و قدرت اجتماعي مذهب پس از آل بويه ، خلافت بغداد قدرت هاي سياسي متعددي را كه در نواحي مختلف جامعه ي اسلامي ظهور مي كردند ، رسميت بخشيد . خلافت بغداد با داعيه ي جانشيني شرعي رسول خدا ، در واگذاري تاج و تخت به قدرت هاي عشيره اي وايلي مسلط ، در واقع نقش كليسا در سده هاي ميانه ( قرون وسطي ) را ايفا مي كرد و خلافت بدين سان تا سال 656 ه .ق كه سال سقوط آن به دست هلاكو خان مغول است ، ادامه يافت . حمله ي مغول تهاجم نظامي گسترده اي بودكه با استفاده از درگيري هاي موجود در ميان حاكمان جوامع اسلامي و ضعف آنها و بي آن كه از توجيهي ديني برخوردار باشند تنها با استفاده از زور انجام شد ، مسلمانان اعم از شيعه و سني همه به يك اندازه در معرض تيغ سپاهان مغول قرار گرفتند و مقاومت هاي مستقلي كه در شهرها و روستاهاي مختلف در برابر آنها انجام مي شد ، با بي سابقه ترين كشتارها سركوب مي گشت . مذهب اوليه ي مغولها شمن بود ، ولي در هنگام تسلط برايران با همراهي جمعي از بوداييان و كشيشيان مسيحي ، سياست تبليغ اين دو مذهب را نيز دنبال كردند و برخي از آنها به آيين مسيحيت گرويدند . جامعه ي اسلامي گرچه در برابر هجوم سياسي مغول تاب نياورد ، ولي فرهنگ و تمدن اسلامي حضور قوي و توانمند خود را بر آن تحميل كرد ، به گونه اي كه مغول نيز مانند استبداد بني اميه و …. ناگزير از توجيه ديني خود شدند . درسده ي هشتم پس از هجوم هاي سده ي هفتم ، ديگر بار فرصت براي مقاومت هاي سياسي و نظامي تشيع به وجود آمد . سربداران در خراسان ، مرعشيان درمازندران و نهضت پيش گامان مهدي در خوزستان ، از جمله قيام هاي سياسي شيعه هستند كه تا دوران هجوم تيمور و حتي پس از آن در بخش هاي مختلف ايران به حيات خود ادامه دادند . علي رغم حضور فكري و
قسمتی از محتوی متن پروژه میباشد که به صورت نمونه ، بعد از پرداخت آنلاین در فروشگاه فایل آنی فایل را دانلود نمایید .
« پرداخت آنلاین و دانلود در قسمت پایین »
مبلغ قابل پرداخت 9,600 تومان