فرمت فایل: ورد- Word  

مرجع فایل - قابل ویرایش ) 

تعداد صفحه : 37
علائم مؤمن در كلام على (ع) همام يكى صحابه‏ى حضرت امير (ع)، شخصيتى پارسا، متهجد و مجتهد بوده كه از حضرت درخواست مى‏كند صفات متقين را، باز گويد و حضرت نيز با مقدماتى اجابت مى‏فرمايند.بيانات آن بزرگوار معروف است به «خطبه همام» و در نهج البلاغه (نسخه صبحى صالح، ص 303، خطبه 193) نقل شده است.روايت ديگرى در اصول كافى (1) از حضرت نقل شده كه شبيه همان خطبه است امام به نظر ما به رغم نظر برخى كه پنداشته‏اند : همان خطبه منقول در نهج البلاغه است، يا اگر دو واقعه و دو خطبه است مضامين آنها ادغام شده است و به دليل تفاوتهاى فراوان متن و مضمون آنها، دو خطبه، يكى نيستند. ما در اينجا براى اتمام مباحث و تعميم فائده، خطبه منقول در اصول كافى‏را شرح و بسط مى‏دهيم. امام صادق (ع) مى‏فرمايند: هنگامى كه على (ع) خطبه مى‏خواندند، همام بلند شد و عرض كرد : [/صف لنا صفة المؤمن كأننا ننظر اليه/] براى ما توصيف بفرماييد مؤمن را، مانند آنكه او را مى‏بينيم. [/فقال: يا همام! المؤمن هو الكيس الفطن/] فرمودند اى همام! مؤمن زيرك و با هوش است. برخى «كيس» و «فطن» را به يك معنا گرفته‏اند و فطن را تأكيد كيس دانسته‏اند.اما با مراجعه به كتب لغت، روشن مى‏شود ميان اين دو واژه تفاوت است.كيس در مقابل احمق است و به زيركى خدادادى اطلاق مى‏شود.معنى روايت اين مى‏شود كه مؤمن عاقل و چيز فهم است.از اين رو مى‏توان گفت كياست به ادراك كليات (عقل خدادادى)، و فطانت به هوشى كه حاصل تجربه است (ادراك جزييات) اطلاق مى‏شود

قسمتی از محتوی متن پروژه میباشد که به صورت نمونه ، بعد از پرداخت آنلاین در فروشگاه فایل آنی فایل را دانلود نمایید .

  

 « پرداخت آنلاین و دانلود در قسمت پایین »