منابع

1. آرتيدار، طيبه. (1379).قوانين و مقررات ويژه زنان در جمهوري اسلامي ايران.مرکز امور مشارکت زنان رياست جمهوري،برگ زيتون،تهران :چاپ دوم،صفحات 188-183

2. بهشتي ،محمود.(1371). بررسي مدت زمان شير دهي و رابطه آن با آبستني مادر.مجله دارو و درمان ،سال نهم شماره 105،صفحات 77-76.

3. تقي زاده،مجتبي(1384).پزشکي.راه هاي شيردهي موفق در زنان کارمند.سال چهارم،شماره 49 ،صفحات:22 -44.

4. خديو زاده، طلعت.معموري،غلامعلي .هاشمي،زهره سادات.(1380)."بررسي ويژگي هاي شغلي و وضعيت شيردهي مادران شاغل شهر زاهدان،مجله علمي دانشکده پرستاري و مامائي ،شماره 15 و 16 بهار و تابستان،صفحات 28-15.

5. صفرنواده،مريم.ياسمي،محمد تقي.( 1375).ارزيابي وضعيت ترويج تغذيه با شير مادر در بيمارستان هاي استان کرمان در سال 1374،مجله دانشگاه علوم پزشکي کرمان ،دوره سوم،شماره4، صفحات 199-191.

6. فروزاني،مينو.سعدونديان،سوسن.( 1372). مادران شاغل و شيردهي.مجله بهداشت جهان ،سال هشتم ،شماره اول،صفحات 13-11.

7. فروزاني ،مينو. (1371).نقش عوامل رواني در شير دهي.مجله دارو و درمان ،سال نهم ،شماره 105،صفحات 46-42.

8. مرندي،سيد عليرضا.( 1371) .نقش تغذيه با شير مادر در رشد و بقاي کودک و ارزش اقتصادي آن .مجله دارو و درمان ،سال نهم ،شماره 105،صفحات 26-10.

9. نامور،مريم.(1374).تغذيه با شيرمادر در بيمارستان ،يک شروع خوب براي زندگي.فصل نامه دانشکده پرستاري و مامائي استان گيلان ،شماره 17،زمستان ،صفحات 48-46

مقدمه:

قانون ترويج تغذيه با شير مادر و حمايت از مادران در دوران شيردهي مشتمل بر يازده ماده و چهار تبصره در جلسه علني روز سه شنبه 1374/12/22 مجلس شوراي اسلامي تصويب و در تاريخ 1374/12/27 به تاييد شوراي نگهبان رسيده است .

اين پژوهش يک مطالعه توصيفي است که طي آ ن آگاهي زنان فرهنگي شاغل ومشکلات اجرايي مربوط به استفاده زنان شاغل از قانون شيردهي ونظرات آنان در مدارس شهر تهران از قانون" شير دهي"مورد بررسي قرار گرفت. جامعه پژوهش شامل زنان فرهنگي شاغل در مدارس شهر تهران مي باشند.نمونه پژوهش از بين جامعه پژوهش انتخاب گرديد.دراين بررسي انتخاب نمونه به روش نمونه گيري خوشه اي چند مرحله اي و تعداد نمونه 400 نفربود.ابزار گردآوري داده ها پرسشنامه بودکه ازنرم افزارSPSSجهت تجزيه وتحليل داده ها استفاده شد .

نتايج: 5/39 در صد از نمو نه هاي پژوهش در مورد موارد قانون شير دهي آگاهي متوسط و2/37 در صد آگاهي ضعيف داشتند و کمتر از 25 در صد از آنها از اگاهي خوب برخوردار بودند. 6/91در صد از نمو نه هاي پژوهش از مرخصي زايمان استفاده کرده بودند.

در حدود نيمي از نمونه هاي پژوهش ( 49%) به کودک خود شير نمي دادند و 60 در صد اين زنان شير دهي به فرزندشان را قبل از 20 ماهگي کودک قطع کرده بودند. 3/83 در صد زناني که شير دهي به کودک خود را قبل از 6 ماهگي کودک قطع کرده بودندعلت آن را برگشت به کار ذکر کرده بودند. حدود نيمي از نمونه هاي پژوهش يعني تعداد 198 نفر ( 5/49 در صد ) به دليل مشکلات اصلاً از مرخصي ساعت شير استفاده نکرده اند.آنها دلائل عدم استفاده را دور بودن محل کار از منزل(6/64%)، دور بودن مهد کودک از محل کار(6/63%)، ساعات کار بيشتر از 20 ساعت در هفته(9/88%) ، عدم همکاري مسئولين(9/90%) ، عدم کمک همکار در مواقع ضروري(9/86%) ، نداشتن اطاق خصوصي و تميز براي شير دادن به کودک يا دوشيدن شير(9/93%)، نداشتن فرد کمکي براي حمل و نقل کودک به محل کار و بالعکس(5/97%)، نداشتن فرد کمکي کمک کننده براي شير دادن در محل کار(99%)، عدم موافقت با در خواست مرخصي اضطراري(8/84%) ذکر کرده بودند.